Merhabalar,

Hakkımda bahsedilecek pek çok şey var aslında. Her insan gibi benim de upuzun bir hikayem olabilir. Belki de biraz edebiyatla birkaç cilt… Bir Temmuz günü Van’da doğmamla başlıyor bu gösteri.

Sonrası perde perde…

Tüm bunların ve aldığım sertifikaların peşinde değilim şimdilerde. Ama olduğum zamanlardan bahsetmek gerekirse…

Balıkesir’de geçen muhteşem çocukluğumda, 23 Nisan İlköğretim Okulu’na gider, arkadaşlarımla güvenli sokaklarda oynamaktan keyif alırdım. Tepelik alanda kurulu mahallemizdeki tüm bahçe, ağaç ve mini bostanları ezbere bilirdim. Böylece acıkınca eve girmeme hiç gerek kalmazdı.

Yazları ise bazı dönemlerde aile dostumuzun hafız kızından Kur’an-ı Kerim öğrenmek için evden ayrılırdım. Büyük alana mini adımlardı. İlk adımlar kadar değerliydi. Elimden tutan şefkatli öğreticime şükürler olsun.

İlk okulun son iki yılı ben kim olduğumu anlayamadım. Sene sonu piyesinde “evdeki nine” rolünü vermişti öğretmenim. Kendimi çok tuhaf hissetmiştim… Neyse…

Harıl harıl çalıştığım sınavların sonucunda Rahmi Kula Anadolu Lisesi’ni kazanıp, orta ve lise eğitimimi burada aldım.
Şimdilerde şükürle andığım tüm öğretmenlerim, istisnasız her biri tek tek, en büyük şansımdır diye geçiririm içimden. Aklıma disiplinle geçen neşeli zamanlar gelir.

Üzerine bir tuğla daha eklensin diyerek hazırlanıp kazandığım, gecemi gündüzüme kattığım ilk gençlik yıllarım, Ege Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Gıda Mühendisliği Bölümü’nde çabalayarak geçti. Ne siz sorun, ne ben anlatayım… Tabiki “Kader çabaya aşıktır.” Sözünü henüz duymamış, keşfetmeye çalışmıştım kendimce. Düşe kalka, yara bereyle…

Bir yerlerde çalıştım, başka sertifika lazım dediler. Her birini tek tek topladım. İş Sağlığı ve Güvenliği Uzmanlığı, ISO İç Denetçiliği, ufak tefek bir şeyler daha… Sonra başka bir yerlerde daha çalıştım…

Derken bir şey fark ettim yaşamımda. Mutsuzdum. Tatminsizdim. Hala çok çalışkandım ama giderek verimsizleşiyordum ruhuma karşı.

Bir döngü vardı. Durmadan tekrar ediyordu.
Sanki aynı rolün ezberini değişik insanlarla oynadığım sahnede, baş rol oyuncusu olarak ben sabittim sadece. Diğerleri değişse de, dekor değişse de replik aynı, kostüm farklı.

Bir gün öyle bir “an” geldi ki, her şeyin bitmesine ramak kaldı.

Bu arayış beni yürümesi keyifli, zaman zaman zorlayıcı “Yol”a getirdi. Yoluma…
Karma Astroloji eğitimleri gerçekte kim olduğumu anlamama yardımcı oldu.
“Olduğumu zannettiğim” şeylerden hafiflemekle yeşerdim.

Astrolojideki rehberim Oğuzhan Ceyhan’dan Karma ve İleri Kehanet Teknikleri, Astrolojide Uzmanlaşma, Simya Ve Astroloji Kursu eğitimleri aldım. Ayşe Balın ile Temel Orta Seviye Astroloji ve Karmik Sinastri eğitimleri ile zenginleştirdim bilgilerimi. Vajrayana Kukai Pınar Beslen Marşan’dan Temel-Orta-Uzmanlık seviyesinde Kukai Şifacılığı Eğitimi aldım.

Medikal Astroloji ve Beslenme Astrolojisi üzerine kendi çalışmalarımı devam ettirerek müfredat oluşturdum, tüm çalışma alanlarımda eğitim ve danışmanlıklar veriyorum.

Artık tatmin olan ruhum anlamıştı. Saf bilgi arıyordum. Bulduğumu sandığım her bir ışık, “Yol”u aydınlatan bir biliş haliydi. Tatminsizliğimden mutluydum.

Şimdi “Yol” güzel, “Yol” ihtişamlı…

Bu sahnedeki her bir dekora, role, ışığa, kostüme, oynanan her bir perdeye, rejidekilere ve büyük kurguya, onun da sahibi “Bir”e şükürler olsun.

Sadece kendi yolumdayım…

Sevgilerimle,

Didem Merve ZAMANOĞLU